ENTEÑALGÁU //  ESTAFANIAR // NUN TAR L'ALCACER PA ZAMPLOÑES

 

Daniel Fernández García dixo:

Hola Xulio
Enteñalgáu creo que ye enredao o parao y estafaniar trabayar sin parar. Y lo otro ye algo así como "nun ta'l fornu pa bollos", creo.

 

Joaquín García Cuello dixo:

Hola Xulio, soi Xuacu el de los Caleyos. Aquí tamos otra vez pa ver si podemos con esti nuevu retu que nos pones.

      ENTEÑALGAU: Ye tar paráu, empezar a facer una cosa y dexar de facela, y otra vez así.
      ESTAFANIAR: Emporcar.
      NUN TAR  L'ALCACER PA ZAMPLOÑES: Ye como el decir que nu ta el forno pa bollos.
                                                                    
              Un Saludu.
 

Esteban Carcedo Roces dixo:

Xulio; Pequí tamos otra vez enganchaos coles pallabres que a algunos paécen-yos rares, y a otros suénenmos mui cotidianes .
   ENTEÑALGÁU: dizse cuando una llabor va mui despacio  y paez que ta medio parao.
 ESTAFANIAR ó ESTAFAÑAR.- Ye cuando se ta faciendo algo y en llugar de dexalo curioso queda  to entafarrao o "fecho una llaceria"
NUN TAR L`ALCACER PA ZAMPLOÑES.- Dizse cuando ún ta de mala hostia y van a conta-y alguna milonga o cualquier cosa que nisi momento nun-y interesen.

 

Casio GonzálezSuárez dixo:

Hola collaciu.  ENTEÑALGÁU: Ye que tas un pocu amormiáu.  ESTAFANIAR: Untar, esparcer. NUN TAR L´ALCACER PA ZAMPLOÑES: Ye que tas enfadáu o de mal humor. Un saludu.
 

0000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000000

Daniel gana los tres puntos, mientres que Joaquín, Esteban y Casio sumen dos. Darréu asoléyense les rempuestes correutes:

Enteñalgáu, -,a, -ao: Que ta mui poco activo, que se mueve o progresa mui poco o mui lento, una persona o un llabor.

Estafaniar: Trabayar, facer algo con muncha gana, con munchu interés, con muncha intensidá. Nun hai que lo confundir con estafañar, que significa emporcar untando con daqué.

Nun tar l'alcacer pa zamploñes: Nun tar la situación o la persona cola disposición necesaria pa tratar o resolver un asuntu determináu. Hai que esplicar pa entender esti dichu, que la zamploña yera una fueya d'alcacer que se ponía ente los deos pulgares de les manes de tal manera qu'al soplar ente ellos, l'aire producía un soníu característicu.